در این مقاله شما را با روش ساخت لوله اسپیرال و به طور کل فرآیند تولید لوله اسپیرال آشنا می‌کنیم. تاریخچه‌ی تولید لوله اسپیرال به سال ۱۸۷۷ برمی‌گردد. انواع لوله اسپیرال به دلیل مزایای فراوانی که دارند، جایگزین لوله‌هایی مانند پلی اتیلن و پی وی سی شدند و انقلابی بزرگ در صنعت لوله سازی ایجاد کردند. نحوه‌ی ساخت لوله اسپیرال به دو صورت تک مرحله‌ای و دو مرحله‌ای انجام می‌گیرد که در ادامه توضیح داده می‌شود.
برای تولید این لوله‌ها از پلیمر پلی اتیلن استفاده می‌شود و در ادامه دوده و مستربچ رنگی به میزان کم در حد کمتر از ۳ درصد به مواد اضافه می‌شود. در ادامه‌ی فرآیند تولید لوله اسپیرال مواد مورد نظر وارد فرآیند اکستروژن می‌شوند و در دمای بالا در محفظه‌ای به نام اکسترودر ذوب می‌شوند. میزان دما در این مرحله بسیار مهم است و در کیفیت لوله تاثیر گذار است.
در مرحله‌ی بعد مواد ذوب شده را داخل قالب‌های لوله می‌ریزند و فرآیند شیار دار کردن سطح خارجی لوله‌ها با استفاده از قالب‌های دوار صورت می‌گیرد. در مرحله‌ی آخر لوله به وسیله‌ی آب خنک سازی می‌شود. این مراحل تولید باعث می‌شود که لوله‌های اسپیرال در نهایت استحکام و مقاومت بالاتری نسبت به دیگر لوله‌های پلی اتیلن داشته باشند.
روش ساخت لوله اسپیرال
تولید لوله‌های فولادی به روش اسپیرال، یکی از روش‌های استاندارد و بسیار پرکاربرد تولید لوله در جهان است. به طور کل در روش تولید لوله اسپیرال، ورق‌های مورد نظر را از غلتک‌هایی عبور می‌دهند که باعث شکل گرفتن ورقه‌ها به صورت استوانه و لوله با درزی حلزونی یا اسپیرال می‌شود. در این روش، قطر لوله‌ها به ساخت اندازه قطر لوله با تغییر زاویه‌ی تغذیه‌ی اولیه‌ی ورق فولادی بستگی دارد و تغییر زاویه‌ی تغذیه‌ی دستگاه سازنده، باعث تغییر قطر لوله می‌شود.
ساخت لوله اسپیرال پلیمری با دو روش انجام می‌گیرد:
۱-ساخت لوله اسپیرال به شیوه‌ی یک مرحله‌ای:
این روش اولین و متداول‌تری روش ساخت لوله اسپیرال در جهان است که شامل مراحل زیر است.
آماده سازی ورق: در این مرحله سر ورق‌های مورد نظر را بعد از لول شدن به هم جوش می‌دهند. سپس لبه‌ی ورق‌ها را صاف می‌کنند.
شکل دهی ورق: این مرحله باید به دقت انجام بگیرد تا لبه‌ی ورق‌ها پیش خم شود تا برآمدگی و ناهمواری غیر قابل پرس پیش نیاید.
جوشکاری زیر پودری داخل و خارج: در عملیات جوشکاری لوله اسپیرال، درز داخلی لوله را در موقعیت ساعت ۶ قرار می‌دهند و توسط دستگاه جوش زیر پودری که به صورت اتوماتیک است، جوش داده خواهد شد. همچنین درز خارجی لوله در موقعیت ساعت ۱۲ جوش داده خواهد شد.
پس از اتمام مراحل جوشکاری درز داخلی و خارجی، لوله را در متراژهای مورد نظر برش و به مراحل بعدی انتقال می‌دهند.
روش ساخت لوله اسپیرال به روش تک مرحله‌ای به سرعت جوشکاری زیر پودری بستگی دارد.
سرعت جوشکاری زیر پودری معمولا یک متر تا دو متر در دقیقه است که ممکن است به سه متر در دقیقه نیز برسد؛ بنابراین سرعت تولید لوله اسپیرال در این روش کند است.
۲-ساخت لوله اسپیرال به شیوه‌ی دو مرحله‌ای:
روش تولید در این شیوه نیز مانند شیوه‌ی تک مرحله‌ای است با این تفاوت که در روش دو مرحله‌ای هنگام عملیات شکل دهی ورق، درز لوله‌ها به وسیله‌ی GMAW جوشکاری و به هم متصل می‌شود. سپس درزهای لوله از داخل و خارج به وسیله‌ی دستگاه زیر پودری پر می‌شوند.
این شیوه چهار مرحله دارد.
آماده سازی ورق
شکل دهی ورق
جوش با GMAW
جوش زیر پودری داخلی و خارجی
به طور کل روش تولید لوله اسپیرال کاروگیت به شیوه‌ی دوم بهتر است. یکی از مزایای مهم روش دومرحله‌ای نسبت به تک مرحله‌ای، راندمان بالای تولید به دلیل شکل دهی سریع ورق فولادی است. همچینین از نظر تکنیکی در این روش مرحله‌ی شکل دهی و جوش نهایی از یکدیگر جدا هستند که یک مزیت مهم به حساب می‌آید. سرعت جوشکاری در این روش حدودا ۱۲ متر در دقیقه است.
در این مقاله با دو روش ساخت لوله اسپیرال آشنا شدید. به طور کل می‌توان اظهار داشت که لوله اسپیرال نسبت به لوله‌های دیگر مزایای فراوانی دارند و به همین علت بسیار محبوب هستند. نحوه‌ی ساخت لوله اسپیرال و فرآیند تولید لوله‌ی اسپیرال به هر دو روش مرسوم است؛ اما روش دوم به دلیل سرعت بالاتر در تولید، بهتر است. امیدواریم که این مطلب برای شما مفید بوده باشد.
